Nas últimas catro décadas, estase a observar un fenómeno de
desconcentración da poboación cara áreas rurais ou suburbanas, o que implica
que se está a dar unha nova forma de asentamento e concentración da poboación,
así coma un cambio na demanda de servizos cara estas áreas. Isto denominámolo
como suburbanización, e defínese como un proceso de desconcentración da
poboación lonxe dos asentamentos urbanos e dos centros das cidades.
Normalmente, este fenómeno está asociado ao cambio da tradicional dirección da
poboación do campo ás cidades co contrario: das cidades cara áreas rurais. Este,
involucra non só crecemento de poboación cara núcleos non urbanos, senón que
implica cambios que promoven a diversificación económica e social das
comunidades rurais.
Pero, a suburbanización implica desenvolvemento do medio rural?
A relación entre suburbanización e desenvolvemento rural é directa. Significa
urbanización do medio rural e novas formas de asentamentos. As familias urbanas
que abandonan a cidade e se asentan no rural actúan como elementos de difusión
de novos costumes e valores tradicionalmente característicos da vida urbana.
A suburbanización e as novas formas de desenvolvemento rural están a crear
novos vínculos entre o campo e a cidade, en contra do tradicional binomio
campo-cidade no que os seus elementos estaban opostos cultural, social e
economicamente.
A suburbanización en Galicia non foi tan visible coma noutras partes de
Europa. Non obstante, algunhas tendencias de desconcentración urbana foron
observadas a partir dos anos 1970, mais hai que sinalar a coexistencia de dous
procesos simultáneos: un de despoboación e outro de repoboación. Aínda así, actualmente
este fenómeno está moi presente nos arredores das grandes cidades como A
Coruña, Vigo ou Ferrol, facendo visible tamén a concentración da poboación
galega no eixo atlántico.